DİCLE VE FIRAT

Teklerdi

Yüce dağın zirvesinde bütünlerdi, birlerdi

Zirvede kalmak zordu

Akmaya başladılar aşağı doğru

Dicle dedi ben bu yandan akarım, Fırat dedi bense şu yandan 

Aşağı doğru akarken ayrıldılar iki kola

İndikçe ikilik girdi aralarına

Biri iyi oldu diğeri kötü

Biri çirkin diğeri güzel

Biri günah diğeri sevap

Biri doğru diğeri yanlış

Sonra yanlış doğruyu kıskandı 

Çünkü aşağıda o hep dışlandı

Halbuki Mezopotamya’yı O da canlandırdı ve O da doğrunun diğer adıydı

Çatışmalar başladı

Tartışmalar uzadı

Kaynaktan izleyen ise saf saf baktı

Çünkü ötede tekrar birleşen ikilik

Basra’ya aktı

Kaynağa katılınca 

Ne iyilik ne de kötülük kaldı