Tüm Yazılar

Korkular tutsaklık yarattı bizde özgürlük değil. Boyun eğdirdi. Bahane ederek diğerlerinden gelebilecek tehlikeleri. Bu korkular ve tehlike, kendimizden kendimize değil mi? Belki de özgürlük, sevgi kaynağından besleniyordu, korkudan değil.

Olumlu veya olumsuz olsun ben şöyleyim, ben böyleyim inançlarından oluşturulan kişilik, yargı/yorum sonucu kişinin farkında olmaması sonucu zihin tarafından oluşturulmuştur. Yani bilinçaltına ben korkağım, ben değersizim, ben beceriksizim gibi yerleşmiş kalıplar, ben değerliyim, cesurum, ben becerikliyim gibi kalıplarla telkin sonucu değiştirilebilir.

Bir rüya ile rüya sahibi arasında önemli bir bağ vardır. Kişinin rüyasında gördüğü semboller, kendi değerleri ve o sembollere yüklediği anlamlarla ilintilidir.  Mesela herkesin, annenin neyi ifade ettiğine dair bir fikri vardır. Fakat her kişi için anne imajı farklıdır ve bu imaj zamandan zamana bile değişmektedir.

Farkındalığı geliştiren ve onun gelişmesiyle yukarıda bahsettiğimiz bir çok dönüşümü hayatına çeken kişi, mucizelerini yaşamaya başlamış kişi, zaten onunla daha da zevkle ilerleyecektir. Bir insanın farkındalığı geliştirme çabası bile belli bir farkındalık ve bilinç seviyesinde olduğunu gösterir.

Bu yazıyı yazma sebebim, benzer durumları yaşayan insanlara ulaşması ve bir an önce doğru uyumlama alıp iyileşmeleri  içindir.

Huzur, mutluluk değildir, sevgi değildir, hoşgörü değildir, sessizlik hiç değildir. Huzur bir tamamlanmışlık hissidir.

Fakat bir gerçek vardı ki; Aşkın, mutluluk ülkesinin başkenti olabilmesi için, bağımsızlığını ilan etmesi ve istilalar karşısında ayakta durabilecek kadar güçlü temelleri olmalıydı.

Günlük hayatta çoğu insan zihni eğitmediğinden, yanlış düşünmeyi öğrenen zihnin kölesi olduğundan zihin yönsüz, çağrışım yolu ile bir o yana, bir 10 yıl öncesine, bir 50 yıl sonrasına, bir düne, bir yarına gider.