Tüm Yazılar

‘‘ Sevgili aynadaki yansımam, bugüne kadar seni çok üzdüm.. Herkesi mutlu etmeye çalıştım.. Ailemi, arkadaşlarımı, iş çevremi, öğretmenlerimi ama seni görmezden geldim.. Sen bana her defasında ruhuma neyin iyi geleceğini fısıldadın; ama ben seni dinlemedim.. Senden tüm kalbimle özür dilerim..

Gandhi’nin de mükemmel biçimde sunduğu üzere; “Söylediklerinize dikkat edin düşüncelerinize dönüşür, düşüncelerinize dikkat edin duygularınıza dönüşür, duygularınıza dikkat edin, davranışlarınıza dönüşür, davranışlarınıza dikkat edin alışkanlıklarınıza dönüşür, alışkanlıklarınıza dikkat edin değerlerinize dönüşür, değerlerinize dikkat edin karakterinize dönüşür, karakterinize dikkat edin kaderinize dönüşür!”

“Unutmayın, nasıl ki su, bulunduğu kabın şeklini alıyorsa, içinizdeki yaşam ilkesi de düşüncelerinizin yapısının şeklini alır.” Joseph Murphy

Hiç otobüste sıkış tıkış giderken, ya da hastanede ameliyatta yakınını beklerken “Dur bir anda kalayım.” diyen birisini duydunuz mu? Varsa yoksa tatildeyken, gezerken tozarken. O zaman zaten zihin de size mutluluk duygusu veriyor niye uğraşıyorsunuz ki?

Sondan başlayalım… Çok net belirtmekte fayda var; kabulü, klasik bir kadercilik, pasif bir teslimiyet, hayırlısı, kısmet, nasip kelimelerinin ardına gizlenerek sorumluluk, çaba üstlenmeme ya da tahammül etmek, hayır diyememek, gönülsüz sabretmek gibi sıklıkla kotarmaya çalıştığımız haliyle ele aldığımızda halen kabulsüzlük kozamızın çok şık kılıflanmış paketinin içinde oluyoruz.

Halen çocuk kalmış yetişkinler olarak kapıları çalıp kaçıyoruz. Vurmayı az da olsa bilen var, vurmayı bilmek başka ama durmayı bilmek bambaşka demişler... Halen vurmayı bilmez, denge tutturamaz halde çoğu kez de kalabalıkların galeyanına gelip gidiyoruz kapı çalmaya. Kimin kapısını, neden çaldığımızı ise zaten hiç bilmiyoruz. Kör topal bir "heves" işte.

Ruhsallığın gereklerinden birinin hiçlik olduğunu hep duyardım. Duymak ayrı, duyduğunu anlamak ve idrak etmek apayrı… Bu anlamda en doğru cevabın içimden geldiğini gördüm. Soran da O, cevaplayan da O. İçimdeki de O.

Olumlu veya olumsuz olsun ben şöyleyim, ben böyleyim inançlarından oluşturulan kişilik, yargı/yorum sonucu kişinin farkında olmaması sonucu zihin tarafından oluşturulmuştur. Yani bilinçaltına ben korkağım, ben değersizim, ben beceriksizim gibi yerleşmiş kalıplar, ben değerliyim, cesurum, ben becerikliyim gibi kalıplarla telkin sonucu değiştirilebilir.

Farkındalığı geliştiren ve onun gelişmesiyle yukarıda bahsettiğimiz bir çok dönüşümü hayatına çeken kişi, mucizelerini yaşamaya başlamış kişi, zaten onunla daha da zevkle ilerleyecektir. Bir insanın farkındalığı geliştirme çabası bile belli bir farkındalık ve bilinç seviyesinde olduğunu gösterir.

Günlük hayatta çoğu insan zihni eğitmediğinden, yanlış düşünmeyi öğrenen zihnin kölesi olduğundan zihin yönsüz, çağrışım yolu ile bir o yana, bir 10 yıl öncesine, bir 50 yıl sonrasına, bir düne, bir yarına gider.

Gelin biz sebebi bulunamayan işitme sorunlarına bir de spritüal yandan bir bakalım. Kulaklar, işitme kapasitesini temsil etmektedir. Yani, kişinin ne derecede çevresini dinlemek, işitmek istemesinin organıdır.

Hani şu 7 kuşak diye adlandırdığımız atalarımız var ya, huyunun, suyunun veya bakışının sizde olduğu söylenen. Aslında sadece karakaş, yeşil göz, uzun boy veya bir tontik parmak değildir onlardan yadigâr kalan. Bazen bitiremedikleri bir görev, bazen yaptıkları bir hatanın bedeli, bazense iyiliklerinin mükâfatıdır size miras kalan.